Þessa dagana er ég í fæðingarorlofi en Ellert Schram situr inni fyrir mig, eins og það er kallað í þinginu. Það kom þó ekki í veg fyrir að ég mætti í Kastljós í gærkvöldi til að ræða við Sigríði Andersen, frambjóðanda Sjálfstæðisflokksins, um fjárreiður stjórnmálaflokkanna. 

Einn helsti ljóður á ráði stjórnmálaflokkanna á Íslandi hefur verið sá að hér hafa ekki gilt neinar reglur um fjármál flokkanna. Ísland hefur að þessu leyti skilið sig frá öðrum siðmenntuðum löndum. Helsta andstaðan við reglur í þessu efni hefur komið frá öfgaöflum á hægri væng stjórnmálanna, sem hafa viljað halda flokkunum utan við lög og rétt einkum með þeim rökum að hægt sé að fara framhjá öllum reglum. Það er út af fyrir sig rétt, en hér hefur staðan verið sú að hneyksli í fjármálum flokkanna hefur verið útilokað því það hafa engar reglur verið til að brjóta. Það er auðvitað algjörlega nauðsynlegt að stjórnmálaflokkarnir sem höndla með hundruði milljarða af almannafé á ári hverju og útdeila gæðum eins og auðlindaaðgangi o.fl. hafi skýrar reglur um fjármál og að eftirlit með að þeim sé framfylgt.

Nú verður væntanlegt lagafrumvarp auðvitað ekki gallalaust enda málamiðlun milli ólíkra sjónarmiða. Þannig hefði auðvitað verið nóg að krefja um gagnsæi framlaga, þ.e. að skylt væri að birta þau öll en ekki þörf á að setja þak á þau miðað við áherslur okkar í Samfylkingunni. En a.m.k. einn flokkanna taldi að banna ætti styrki frá fyrirtækjum og þetta er þá málamiðlun milli þeirra sjónarmiða að setja þak. Það kostar ríkissjóð rúmar 100 milljónir og sjá margir eðlilega eftir þeim framlögum til flokkanna. En þegar hagsmunirnir af því að koma á lögum og reglu í fjármálum flokkanna eru annars vegar, þá er þetta ekki há fjárhæð. Slík löggjöf hefur verið baráttumál Samfylkingarinnar frá upphafi og ástæða til að hrósa forystu stjórnmálaflokkanna fyrir að hafa tekið af skarið í þessu brýna framfaramáli. 

Þó ég hafi verið mjög ánægður með árangurinn í prófkjöri Samfylkingarinnar um helgina þá er hástökkvari í prófkjörum helgarinnar þó Árni Johnsen. Innkoma hans hefur líka verið mjög umtöluð og sýnist sitt hverjum.

Augljóst er að Árni hefur notið talsverðs persónufylgis en jafn ljóst að úrslitum hefur ráðið um kjör hans stuðningur formanns Sjálfstæðisflokksins, Geirs H. Haarde. Þeir Geir og Árni eru sem kunnugt er nánir vinir og samstarfsmenn til margra ára, ef ekki áratuga, og Geir söng m.a. á hljómplötu Árna eins og heyra má hér á síðunni (með góðfúslegu leyfi Árna Johnsen). Þá annaðist Geir um uppreisn æru Árna sem handhafi forsetavalds í fjarveru forseta Íslands. Til þess að ná eins afgerandi kosningu og Árni Johnsen hlaut í prófkjöri Sjálfstæðismanna í Suðurkjördæmi vita allir sem eldri eru en tvævetur í stjórnmálum að nauðsynlegt er að njóta stuðnings forystu flokksins. Enda var hann eindreginn og afdráttarlaus í yfirlýsingum Geirs og félaga í gær. Bráðum getur Geir sett sinn mann aftur í fjárlaganefndina og þá fá allir hangikjöt og konfekt.

Þá er prófkjöri Samfylkingarinnar lokið og hér geta menn séð atkvæðatölurnar sundurliðaðar á hvern frambjóðanda og hvert sæti. Ég hafnaði í fimmta sæti með fjórðu flestu atkvæðin í heild og er himinlifandi með útkomuna. 159 atkvæði skildu mig og varaformann flokksins og má kannski segja að það væri verra ef það væri betra.

Ég var með Guðlaugi Þór Þórðarsyni og Guðjóni Arnari Kristjánssyni í Bítinu í morgun að fara yfir ýmis mál, m.a. prófkjörið, og þar reyndi Guðlaugur að gera 69% fylgi Ingibjargar Sólrúnar í fyrsta sæti að ósigri. Ég benti honum góðfúslega á að árangur Geirs Haarde og Ingibjargar réðist auðvitað af styrk frambjóðenda og allir vita að framboðslisti Sjálfstæðisflokksins er fremur veikur. Hjá okkur eru hins vegar tveir fv. formenn, Össur og Jóhanna, sem eru leiðtogar við hlið Ingibjargar og fá eðlilega dálítið í fyrsta sæti. Ef þeir Davíð Oddsson og Þorsteinn Pálsson hefðu verið í prófkjöri Sjálfstæðismanna hefði Geir aldrei náð 69% fylgi. Það varð lítið um svör hjá Guðlaugi. Eini skugginn er fall Guðrúnar Ögmundsdóttur, en við vissum að einhver þingmaður hlyti að falla þegar svo margir sterkir frambjóðendur væru og hefði getað orðið hvert okkar sem er. 

Gærdagurinn var einstaklega ljúfur, byrjaði með kveðjukaffi fyrir pabba og mömmu sem voru mér stoð og stytta alla prófkjörsbaráttuna. Svo fórum við með stelpurnar að gefa öndunum og á róló, en þær hafa ekki séð mikið af pabba sínum undanfarið. Seinni partinn fórum við Hildur svo heim á Hólavallagötu og þrifum eftir byggingarframkvæmdirnar svo við gætum flutt aftur inn. Það er fátt eins gott eftir góða törn en að þrífa. Ég þakka öllum þeim sem hjálpuðu okkur að gera þessa góðu kosningu að veruleika innilega fyrir hjálpina.

Samkvæmt nýrri skoðanakönnun Fréttablaðsins hafa stjórnarflokkarnir aðeins 43% fylgi og myndu því missa meirihluta sinn ef kosið væri í dag. Samfylkingin er nærri kjörfylgi sínu með rúm 30%. En það eru ekki kannanir heldur kosningar sem úrslitum ráða og í dag leggum við grunninn að 12. maí í vor.

Í Þróttaraheimilinu gengt Laugardalshöllinni geta í dag allir sem lýsa stuðningi við Samfylkinguna á staðnum, tekið þátt í að velja framboðslista okkar í maí. Ég hvet þig til að taka þátt í sókn okkar, um leið og ég bið um stuðning þinn í 4. sæti. Saman skulum við leiða jöfnuð, stöðugleika og umhverfisvernd til öndvegis við stjórn landsins.

Ég vil benda þeim sem vilja styðja verðugt málefni á þessar upplýsingar sem hér fylgja á eftir:

Þuríður Arna greindist með illvíga flogaveiki í október 2004 og í kjölfarið fundust æxli í höfði hennar sem á þeim tíma voru greind góðkynja.Þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir hefur ekki tekist að vinna bug á meini hennar og nú er svo komið að æxlið er skilgreint sem illkynja . Nú ætlum við að leggjast á eitt og safna fjármunum til að hún og foreldrar hennar geti átt góðar stundir saman.

Tónleikar til styrktar og heiðurs Þuríði Örnu Óskarsdóttur voru haldnir í Bústaðarkirkju  síðastliðinn miðvikudag. Þeir sem misstu af tónleikunum en vilja leggja þessu málefni lið, geta lagt inná þennan reikning:  525-14-102022 og kt: 200502-2130

Það er ánægjulegt að sjá þau straumhvörf sem virðast í bandarískum stjórnmálum. Sigur demókrata og afsögn Rumsfeld eru vonandi bara byrjunin á breytingaskeiði vestra. Það eru mikilvægar breytingar fyrir okkur öll. Öfgaöflin í Hvíta húsinu hafa einfaldlega ógnað stöðugleika í heiminum og aukið á sundrung.

Hér á Íslandi hljótum við að taka þessu sem vorboða – fyrirboða um að taglhnýtingar Bush stjórnarinnar, ríkisstjórn Íslands, verði felld og nýjir vendir fengnir til að sópa stjórnarráðið. Fyrsta verkefni þeirrar ríkisstjórnar hlýtur einmitt að verða að afturkalla stuðning Íslands við innrásina í Írak og þvo þannig hendur Íslands af því stríði. Leiðir á sjálfum sér Ríkisstjórnin verður fallinu fegin því enginn er eins leiður á henni og hún sjálf. Enda stekkur hver ráðherrann af öðrum til annarra starfa.

Þær breytingar eru lýsandi fyrir stærsta verkefni nýrrar ríkisstjórnar sem er óstöðugleikinn. Undir lok síðustu aldar vöknuðu vonir okkar um að við hefðum sigrast á helsta vandamáli okkar sem voru stöðugar sveiflur. Fyrirtæki og fólk mátti búa við á víxl mikla þenslu og vöxt og snöggan samdrátt, eins og svolítill efnahagsrússíbani. Í slíku samfélagi er erfitt að gera áætlanir og halda uppi aga. Verðbólgan sem þessu fylgdi og sveiflurnar í vaxtastigi orsökuðu enda hverja kollsteypuna á fætur annarri.

 Það kostaði gríðarlegt átak að skapa stöðugleikann, mikla samstöðu og fórnir hjá mörgum. En þessi ríkisstjórn er orðinn svo þreklaus að hún hefur misst okkur aftur í óstöðugleikann. Þess vegna er stærsta verkefni okkar að fela nýrri stjórn að endurheimta stöðugleikann og leggja drög að því að kveðja krónuna, en skapa heimilum og fyrirtækjum sama stöðugleika, verðbólgu og vaxtaumhverfi og er í löndunum í kringum okkur. Að hella áli á eld Allir sjá að hluti af ógninni við stöðugleikann hefur verið sú stefna ríkisstjórnarinnar að færa okkur nær bandarískri tekjuskiptingu í anda Bush og félaga. Svo ótrúlegt er skatta- og bótakerfi okkar orðið að í stað þess að þeir sem mestar tekjur hafi greiði hæsta hlutfallið þá er það öfugt.

Millitekjufólk hefur tekið þungann af aukinni skattbyrði, en lífeyrisþegar og láglaunafólk greiðir ofurskatta vegna tekjutenginga í kerfinu. Það þarf nýtt fólk til að skera upp þetta kerfi og einfalda til muna. Nýrrar stjórnar bíður það m.a. að hætta að tengja bætur við tekjur maka, en líta á hverja manneskju sem sjálfstæðan einstakling. Það vinnur gegn launamisrétti kynja því það bitnar mest á konum og um leið og við einföldum kerfið gefst tækifæri til að aflétta launaleyndinni til að vinna á enn einu verkefninu sem ríkisstjórnin hefur sannanlega engum árangri náð í sem er launamisrétti kynjanna. En þótt framfaraverkefni sem ríkisstjórnin hefur ekki þrek í blasi við um allt er hún þó dugleg við eitt, að hella áli á eld og ofþenja hagkerfið og samfélagið í þágu þungaiðnaðar. Og að þessu leyti verður það verkefnið næsta vor að draga að sér hendurnar. Leyfa íslensku atvinnulífi að vera í friði fyrir stjórnmálamönnum með stórar verksmiðjur, en leggja áherslu á að efla menntun og aftur menntun. Þessi leiðangur hefst á morgun með prófkjöri Samfylkingarinnar.

Birtist einnig sem grein í Blaðinu í dag.